Wzorzec rasy
Owczarek niemiecki jest psem średniej wielkości. o nieco wydłużonej, lecz zwartej sylwetce; dobrze umięśnionym i suchym. Wysokość w kłębie: pies – 60 do 65 cm., suka 55 do 60 cm. Długość tułowia jest o 10 – 17% większa od wysokości w kłębie.
Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, pewny siebie, oddany właścicielowi, łagodny (o ile nie zostanie sprowokowany), czujny i łatwy do wyszkolenia. Cechy te, połączone z odwagą, ciętością i twardością charakteru, czynią z niego dobrego psa do towarzystwa, obrońcę, stróża, psa policyjnego i pasterskiego.
Budowa:
Głowa klinowata, proporcjonalna do tułowia. Jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie. Jest sucha i umiarkowanie szeroka między uszami; nie może być ani ciężka, ani zbyt długa. Nos jest zawsze czarny. Uzębienie mocne, zdrowe i kompletne, – 42 zęby zgodnie z wzorem zębowym. Zgryz nożycowy, tzn. siekacze górnej szczęki znajdują się ciasno przed siekaczami żuchwy. Oczy średniej wielkości, kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, nie wyłupiaste, m0ożliwie jak najciemniejsze. Uszy średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równolegle wobec siebie, tak w ruchu, jak i w spoczynku mogą być położone płasko do tyłu. Szyja mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla, ustawiona pod kątem 45 stopni w stosunku do linii grzbietu.
Tułów: linia górna płynnie przebiega od nasady szyi poprzez długi i wysoki kłąb i prosty grzbiet do lekko opadającego zadu. Grzbiet jest średniej długości, mocny, prosty i dobrze umięśniony. Lędźwie krótkie, szerokie i mocne, umięśnione. Zad długi i lekko opadający, przechodzi w nasadę ogona. Klatka piersiowa umiarkowanie szeroka. Ogon sięga co najmniej do stawu skokowego, ale nie dalej niż do połowy długości śródstopia. Noszony jest szablasto, w ruchu i przy pobudzeniu może być wzniesiony wyżej, ale nie powyżej linii grzbietu. Sierść na spodniej stronie ogona dłuższa.
Kończyny: przednie, oglądane z każdej strony proste, równoległe. Łopatka i ramię równej długości, mocno związane z tułowiem potężnymi mięśniami. Kat w stawie barowym wynosi ok. 90 stopni, w praktyce do 110 stopni.. Kończyny tylne trochę odstawione do tyłu, oglądane z tyłu są równoległe do siebie. Udo i podudzie mniej więcej tej samej długości i tworzą kąt ok. 120 stopni; kończyny są mocne i dobrze umięśnione.
Ruch: owczarek niemiecki porusza się kłusem, a odpowiednia długość kończyn i harmonijne kątowanie pozwala na dobry wykrok kończyn przednich i daleki zasięg kończyn tylnych, przy zachowaniu pewnej linii grzbietu. Prawidłowo zbudowany i kątowany owczarek niemiecki porusza się przestrzennym, wydajnym i niskim kłusem, który wydaje się niezmordowany. W ruchu głowa jest wysunięta do przodu, ogon lekko wzniesiony, a linia górna powinna bez większych zaburzeń przebiegać płynnie od końca uszu aż do końca ogona.
Szata: owczarki niemieckie hodowane są w dwóch odmianach, krótkowłosej i długowłosej, w każdym przypadku z podszerstkiem. Odmiana długowłosa: włos okrywowy bardzo gęsty, dłuższy, miękki, nieprzylegający, dłuższy włos na uszach i kończynach, obfite portki, obficie owłosiony ogon, z włosem wiszącym. Na głowie, wewnątrz uszu, na przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Dłuższy i bardziej obfity na szyi, niemalże tworzy kryzę. Pióra na tylnych stronach kończyn przednich do nadgarstka, wyraźne portki na tylnych stronach ud. Maść czarna z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Jednolicie czarna lub szara, czaprakowa – z maską. Nos zawsze czarny, bez względu na umaszczenie. Podszerstek w odcieniu jasnoszarym.
UWAGA: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Wzorzec rasy w ZOND
Wzorzec owczarka niemieckiego długowłosego jest praktycznie taki sam jak owczarka krótkowłosego i tak samo jest oceniany na wystawach. Zmianą jest oczywiście długi włos i włos ten powinien być z gęstym podszerstkiem , niepożądany jest włos falowany. Nie dopuszcza się do hodowli psy i suki z włosem lejącym się, z przedziałkiem na grzbiecie( jest to brak podszerstka). Drugą istotną zmianą jest wzrost. Owczarek niemiecki długowłosy jest wyższy lecz muszą być zachowane proporcje do długości. W ZOND obowiązujące wymiary to: pies 62 – 67 cm wzrostu w kłębie suka 57 – 62 cm wzrostu w kłębie, uwzględnia się plus-minus 1 cm. W parze ze wzrostem idzie też inna waga.Po wielu latach hodowli i obserwacji można przyjąć, że owczarek niemiecki długowłosy jest cięższy od krótkowłosego o około 10 kg i tak suka ok. 40 kg, pies ok. 50 kg waga ta dotyczy psów i suk wychowanych po rodzicach długowłosych. Inna jest waga u psów i suk urodzonych po rodzicach krótkowłosych ze Związku Kynologicznego, są one lżejsze często w wadze krótkowłosego lub 2-5 kg cięższe. Celem Związku jest hodowla owczarka niemieckiego długowłosego tego cięższego o mocnym kośćcu, owczarka, który samym wyglądem budzi respekt. Na takiego owczarka jest największe zapotrzebowanie wśród nabywców.